Missies naar Venus

De Vega-missies (Vega 1 en Vega 2) behoren tot de meest ambitieuze en veelzijdige Sovjet-ruimteprojecten uit de jaren tachtig. Vega 2 was één van twee vrijwel identieke ruimtesondes die in 1984 werden gelanceerd met een dubbeldoel: fysisch-chemisch onderzoek van Venus, inclusief de eerste inzet van atmosferische ballonnen, en daarna een rendez-vous met komeet 1P/Halley in maart 1986.

De planeet Venus is al eeuwenlang een bron van fascinatie voor astronomen. Vanwege haar helderheid aan de hemel wordt ze vaak de “avondster” of “morgenster” genoemd. Toch is de planeet zelf een extreem vijandige wereld: een dikke atmosfeer vol koolstofdioxide, temperaturen die metalen kunnen smelten en luchtdruk die negentig keer hoger is dan die van de aarde.

De Amerikaanse ruimtemissie Mariner 2 (officieel “Mariner R-2”) was een van de mijlpalen in de geschiedenis van de planetaire exploratie. Het was de eerste succesvolle missie van de NASA die een ander hemellichaam dan de Aarde bezocht, namelijk de planeet Venus.

De Venera 7-ruimtesonde behoort tot de meest baanbrekende verwezenlijkingen in de geschiedenis van de ruimtevaart. Deze Russische (Sovjet-)sonde was het eerste ruimtevaartuig dat een gecontroleerde landing uitvoerde op een andere planeet én gegevens vanaf het oppervlak naar de Aarde zond.

Venera betekent in het Russisch zoveel als "Venus" en het Venera project van de Sovjet-Unie had dan ook als doel de planeet Venus voor het eerst te verkennen en het oppervlak ervan in kaart brengen.

De planeet Venus, vaak omschreven als de “zusterplaneet” van de aarde vanwege haar vergelijkbare grootte en massa, heeft de mensheid altijd gefascineerd. Toch bleef zij lange tijd een mysterie, gehuld in een dichte wolkenlaag van zwavelzuur en koolstofdioxide. Geen telescoop, hoe krachtig ook, kon door die ondoordringbare atmosfeer heen kijken.