Foto: Gravitics

Wanneer het internationaal ruimtestation ISS binnen enkele jaren niet meer operationeel zal zijn en uiteindelijk zal opbranden in de atmosfeer van de aarde zullen ruimtevaartagentschappen als NASA en ESA niet meteen een alternatief hebben om mensen langdurig in een baan om de aarde te laten leven en werken. Met de komst van de vele private ruimtevaartbedrijven en startups bleek de interesse in een commercieel ruimtestation in een baan om de aarde dan ook bijzonder groot te zijn. In dit artikel bespreken we de plannen van het bedrijf Gravitics en zijn StarMax ruimtestation. 

Het Amerikaanse ruimtevaartbedrijf Gravitics uit Seattle werd in 2021 opgericht met als doel grote structuren te ontwerpen en te bouwen die in de ruimte kunnen gebruikt worden als ruimtestation. Door het ontwerp van een dergelijk commercieel ruimtestation vrij eenvoudig te houden, hoopt het bedrijf tal van deze ruimtestations in de ruimte te kunnen brengen zodat heel wat mensen kunnen leven en werken in een baan om de aarde. Het ruimtestation van Gravitics kreeg de naam 'StarMax' en het ontwerp bestaat uit één module dat een diameter heeft van 7,6 meter en 9,8 meter hoog is. Binnenin deze module bevindt zich aan 400 kubieke meter aan leefbare ruimte waarin verschillende mensen kunnen werken en leven. Ter vergelijking: het ISS ruimtestation heeft vandaag de dag een leefbare ruimte van 915 kubieke meter, verspreidt over verschillende aparte modules. Om ruimtevaarders zo goed mogelijk te beschermen tegen micrometeorieten en de vijandige omgeving van de ruimte zal het StarMax ruimtestation voorzien worden van Micrometeoroid Orbital Debris Shields (MMOD) wanden die ook kunnen worden uitgerust met zonnecellen voor het opwekken van elektriciteit. Binnenin het StarMax ruimtestation kan men verschillende slaapcompartimenten, werkstations, opslagruimten of labo's onderbrengen. Hierdoor kan StarMax zowel gebruikt worden voor wetenschappelijke doeleinden alsook voor ruimtetoerisme. De StarMax modules kunnen ook met elkaar bevestigd worden waardoor een groter ruimtestation ontstaat. 

Foto: Gravitics

Het team achter het ontwerp van het StarMax ruimtestation bestaat uit enkele bekende figuren uit de commerciële ruimtevaartsector. Zo is Bill Tandy één van de hoofdontwerpers bij Gravitics en werkte hij eerder bij Blue Origin aan het Orbital Reef ruimtestation project. Ook Scott Macklin, gewezen hoofdingenieur van propulsiesystemen bij Virgin Orbit heeft een belangrijke functie binnen Gravitics en de CEO en mede-oprichter van het Gravitics is Colin Doughan die eerder werkzaam was bij Altius Space Machines en Lockheed Martin. Om zijn StarMax ruimtestation te kunnen bouwen, opende Gravitics in 2022 een 3 900 vierkante meter grote assemblagehal nabij Seattle waar het bedrijf al begonnen is met de bouw van een eerste prototype. Gravitics liet in november 2022 weten dat het 20 miljoen dollar aan investeringsgeld had kunnen ophalen in samenwerking met de investeringsgroep Type One Ventures. In 2023 wil Gravitics de eerste testen uitvoeren met het prototype en het bedrijf hoopt dat het eerste StarMax ruimtestation ten vroegste in 2026 zal gelanceerd worden. 

Om de grote StarMax ruimtestations in een baan om de aarde te krijgen, is uiteraard een raket nodig met een groot laadruim. Hiervoor kijkt Gravitics vooral naar SpaceX en zijn gigantische Starship raket. Starship moet grote vrachten tot wel 100 ton tot in een lage baan om de aarde kunnen brengen. Ook zouden de StarMax ruimtestations kunnen gelanceerd worden met de New Glenn raket van het ruimtevaartbedrijf Blue Origin die vrachten tot 45 ton tot in een lage baan om onze planeet moet kunnen brengen. Gravitics wil zijn StarMax ruimtestations bouwen en vervolgens tegen betaling aanbieden aan ruimtevaartorganisaties en ruimtevaartbedrijven. 

Kris Christiaens

K. Christiaens

Medebeheerder & hoofdredacteur van Spacepage.
Oprichter & beheerder van Belgium in Space.
Ruimtevaart & sterrenkunde redacteur.

Dit gebeurde vandaag in 1999

Het gebeurde toen

De Amerikaanse Mars Polar Lander stort te pletter op het oppervlak van de planeet Mars nabij de zuidpool. Bij het binnendringen van de atmosfeer van Mars werd het contact met het voertuig volgens planning verbroken waarna enkele minuten later direct na landing een signaal zou volgen dat de landing succesvol was verlopen. Dit signaal kwam echter nooit en sindsdien is er niets meer van de Mars Polar Lander vernomen. De remraketten aan boord van de lander zouden aan de basis liggen van dit falen. Foto: NASA

Ontdek meer gebeurtenissen

Redacteurs gezocht

Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!

Wordt medewerker

Steun Spacepage

Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.

100%

Sociale netwerken