Foto: ESA/Hubble/NASA

Net als onze ster, de zon, bevinden er zich nog vele duizenden en zelfs miljoenen andere zonnen in het heelal. De dichtste ster die zich in de buurt van ons zonnestelsel bevindt, is de ster Proxima Centauri. Deze ster bevindt zich op een afstand van 4,25 lichtjaar van ons vandaan. Dit wil zeggen dat het licht van deze ster afkomstig er 4,2 aardse jaren over doet om ons te bereiken. Licht reist door de ruimte met een snelheid van bijna 300 000 kilometer per seconde. Omgerekend reist licht dus 9 460 000 000 000 kilometer in één jaar. In afstand uitgedrukt bevindt de ster Proxima Centauri zich dus op 38 000 000 000 000 kilometer van ons vandaan.

Proxima Centauri kunnen we aan de sterrenhemel terugvinden in het sterrenbeeld Centaur en is niet met het blote oog te zien. De naam betekent in het Latijn zoveel als "de dichtstbijzijnde van (het sterrenbeeld) Centaur". Deze ster werd in 1915 ontdekt door de astronoom Robert Innes. Proxima Centauri maakt ook deel uit van het sterren-systeem Alpha Centauri en rond de ster Proxima Centauri draaien ook enkele planeten waardoor deze ster dus ook een 'zonnestelsel' is. 

Reizen naar Proxima Centauri

De hoogst bereikte snelheid dat een bemand ruimtevaartuig ooit heeft bereikt, was de Apollo ruimtecapsule bij zijn terugkeer naar de aarde. Op dat moment behaalde het bemande ruimtevaartuig een snelheid van 11,08 kilometer per seconde. Aan deze snelheid zou een bemand ruimtevaartuig er 110 000 jaar over doen om de ster Proxima Centauri te bereiken. Indien we zouden kunnen reizen aan de snelheid van het licht, zou het nog steeds 4,2 jaar duren om deze ster te bereiken. Met de huidige technologie naar sterren reizen is dus zo goed als niet mogelijk!

Kris Christiaens

K. Christiaens

Medebeheerder & hoofdredacteur van Spacepage.
Oprichter & beheerder van Belgium in Space.
Ruimtevaart & sterrenkunde redacteur.

Dit gebeurde vandaag in 1996

Het gebeurde toen

Lancering vanop de Cape Canaveral lanceerbasis van de Italiaans-Nederlandse satelliet BeppoSax voor röntgensterrenkunde. Dit was de eerste satelliet die sterrenkundige objecten over een breed spectrum van 0,1 tot 300 keV kon waarnemen. Zo werden de eerste optisch bruikbare posities van gamma-ray bursts met boogminuutprecisie verkregen met de BeppoSax satelliet. Deze ruimtetelescoop had een gewicht van 1,3 ton en was uitgerust met vijf instrumenten waaronder de Low Energy Concentrator Spectrometer (LECS), de High Pressure Gas Scinitillation Proportional Counter (HGSPC) en de Medium Energy Concentrator (MECS). Foto: ASI

Ontdek meer gebeurtenissen

Steun Spacepage

Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.

54%

Sociale netwerken