Mythologie
De Zuiderkroon situeer je ten zuiden van Sagittarius en zou een krans van laurierbladeren voorstellen. Volgens een verhaal zou deze krans tot Chiron behoren. Een andere verhaal over deze kroon komt uit odivius' metamorfosen. Juno ontdekte dat haar man jupiter de minnaar was van Semele, een sterfelijke. Ze vermomde zich als Semeles meid en stelde voor dat Semele Jupiter zou vragen in al zijn glorie zou verschijnen. Jupiter schrok van het verzoek maar kon het niet weigeren. Toen zij hem in zijn pracht zag, werd zij door vuur verteerd. Haar ongeboren kind werd gered en werd Bacchus, de god van de wijn, die zijn moeder eerde door de kroon aan de hemel te plaatsen.
Algemeen
Zuiderkroon is één van de kleinste sterrenbeelden (80ste sterrenbeeld in grootte).
Aangrenzende sterrenbeelden
- Sagittarius
- Scorpius
- Ara
- Telescopium
Wat zijn de belangrijkste sterren?
Alfecca Meridiana (alpha Coronae Australis) is de helderste ster in het sterrenbeeld Zuiderkroon. De ster heeft een visuele helderheid van magnitude 4,1 en bevindt zich op een afstand van 130 lichtjaar van de Aarde. Nog een belangrijke ster in het sterrenbeeld Zuiderkroon is de veranderlijke ster R Coronae Australis. Deze ster bevindt zich op een afstand van 26,8 lichtjaar van de Aarde en heeft een helderheid van magnitude 11,5. R Coronae Australis is een zogenaamde Herbig-ster. Dit zijn sterren die nog niet op de hoofdreeks zijn aangekomen. Ze behoren tot spectraalklasse A of B en ze zijn minder dan 10 miljoen jaar oud.
Welke andere objecten zijn er te vinden in Corona Australis?
In het sterrenbeeld bevinden zich geen objecten uit de bekende Messierlijst. Wel bevat dit sterrenbeeld de bolvormige sterrenhoop NGC 6541 die al zichtbaar is met een goede verrekijker. Deze bolvormige sterrenhoop bevindt zich op een afstand van ongeveer 22 800 lichtjaar van de Aarde en heeft een visuele zichtbaarheid van magnitude 6,3. Dit hemelobject zou ongeveer 14 miljard jaar oud zijn en werd op 19 maart 1826 ontdekt door de Italiaanse astronoom Niccolò Cacciatore. Naast deze bolhoop kunnen we in het sterrenbeeld Zuiderkroon ook de emissienevel NGC 6729 terugvinden. Dit deep-sky object ligt 400 lichtjaar van de Aarde verwijderd en werd op 15 juni 1861 ontdekt door de Duitse astronoom Johann Friedrich Julius Schmidt. Het gebied bevat een mengeling van heldere en donkere gasnevels die we kunnen terugvinden bij de variabele sterren R CrA en TY CrA.
De bolhoop NGC 6541 - Foto: NASA/ESA
