Astronomen die gebruik maken van ESO’s Very Large Telescope in Chili hebben dit frappante beeld vastgelegd van de planetaire nevel PN A66 33 – beter bekend als Abell 33. De prachtige blauwe ‘zeepbel’, ontstaan toen een oude ster zijn buitenste lagen afstootte, grenst bij toeval aan een voorgrondster. Hierdoor vertonen de twee een opvallende gelijkenis met een diamanten verlovingsring.
Deze nieuwe opname van de 2,2-meter MPG/ESO-telescoop van de ESO-sterrenwacht op La Silla (Chili) toont twee contrasterende sterrenstelsels: NGC 1316 en zijn kleinere buur NGC 1317. De ruimtelijke afstand tussen deze stelsels is best klein, maar hun geschiedenissen verschillen sterk.
Waarnemingen op tal van locaties in Zuid-Amerika, waaronder de ESO-sterrenwacht op La Silla, hebben geleid tot de verrassende ontdekking dat de verre planetoïde Chariklo is omgeven door twee compacte, smalle ringen. Dit is verreweg het kleinste object in het zonnestelsel waarbij ringen zijn ontdekt en – na de veel grotere planeten Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunus – pas het vijfde om de zon draaiende object dat dit kenmerk vertoont. De oorsprong van de ringen is een raadsel, maar mogelijk zijn ze het resultaat van een botsing waarbij een schijf van puin is ontstaan.
Met ESO’s Very Large Telescope Interferometer is een ster opgespoord die de grootste gele ster blijkt te zijn die we kennen. Hij behoort zelfs tot de tien grootste sterren die tot nu toe zijn ontdekt. De hyperreus is meer dan 1300 keer zo groot als de zon en vormt, samen met een andere ster die zo dichtbij staat dat de twee elkaar raken, een dubbelstersysteem.
Een nieuw innovatief instrument, MUSE (Multi Unit Spectroscopic Explorer) geheten, is met succes geïnstalleerd op de Very Large Telescope (VLT) van de ESO-sterrenwacht op Paranal, in het noorden van Chili. MUSE heeft tijdens zijn eerste geslaagde waarnemingsperiode gekeken naar verre sterrenstelsels, heldere sterren en andere testobjecten.
Een nieuwe opname van de ESO-sterrenwacht op La Silla (Chili) laat de heldere sterrenhoop Messier 7 zien. Deze open sterrenhoop in de buurt van de staart van het sterrenbeeld Schorpioen, die gemakkelijk waarneembaar is met het blote oog, is een belangrijk astronomisch onderzoeksobject.
Met ESO’s New Technology Telescope (NTT) is het eerste bewijs gevonden dat planetoïden een zeer gevarieerd inwendige kunnen hebben. Door uiterst nauwkeurige metingen te doen hebben astronomen ontdekt dat de verschillende delen van de planetoïde Itokawa verschillende dichtheden hebben.
ESO’s Very Large Telescope is gebruikt om de allereerste kaart te maken van het weer op het oppervlak van de dichtstbijzijnde bruine dwerg. Een internationaal team heeft een weerkaart gemaakt van de donkere en lichte plekken op WISE J104915.57-531906.1B, die ook wel Luhman 16B wordt genoemd en deel uitmaakt van een bruine dubbelster op slechts zes lichtjaar van de zon.
Astronomen hebben, met behulp van ESO’s planetenjager HARPS in Chili en telescopen elders ter wereld, drie planeten ontdekt die rond sterren van de sterrenhoop Messier 67 draaien. Hoewel inmiddels al van meer dan duizend planeten buiten het zonnestelsel het bestaan is bevestigd, is slechts een handjevol daarvan in sterrenhopen aangetroffen. Opvallend is dat een van de nieuwe exoplaneten rond een ster draait die bijna in alle opzichten identiek is aan onze zon.
Frappante nieuwe waarnemingen met de Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA) telescoop laten voor het eerst zien dat het restant van een recente supernova boordevol pas gevormd stof zit. Als genoeg van dit stof de hachelijke oversteek naar de interstellaire ruimte weet te maken, kan dit verklaren waarom veel sterrenstelsels zo’n stoffig, duister uiterlijk hebben. Sterrenstelsels kunnen opmerkelijk stofrijke oorden zijn [1]. Vermoed wordt dat veel van dat stof afkomstig is van supernova-explosies, vooral in de begintijd van het heelal.
Vanop de Bajkonoer lanceerbasis wordt de Sojoez 10 ruimtecapsule gelanceerd. Aan boord bevinden zich de kosmonauten Vladimir Shatalov, Aleksei Yeliseyev en Nikolai Rukavishnikov. Dit is de eerste bemande ruimtemissie naar het Saljoet 1 ruimtestation dat enkele dagen eerder in de ruimte werd gebracht. Ondanks het feit dat de Sojoez 10 ruimtecapsule kon gekoppeld worden aan Saljoet 1 kon het ruimtevaartuig niet stevig worden vastgemaakt. Hierdoor werd de missie stopgezet en keerde de drie kosmonauten op 24 april 1971 al terug naar de Aarde. Foto: Roscosmos
Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!
Wordt medewerkerDeze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.