SpaceX, het succesvolle Amerikaanse ruimtevaartbedrijf van Elon Musk, heeft op dinsdag 25 juni 2019 voor de derde maal een krachtige Falcon Heavy raket gelanceerd. Aan boord van deze 70 meter lange raket bevonden zich 24 satellieten waaronder het Lightsail 2 ruimtetuig van The Planetary Society en NASA's Deep Space Atomic Clock. De raket vertrok om 08u30 Belgische tijd vanop het Kennedy Space Center in Florida en 3,5 uur na lift-off werden alle satellieten succesvol uitgezet in de ruimte.
De krachtige raket vertrok vanop het legendarische Launch Pad 39A op het Kennedy Space Center vanwaar 50 jaar geleden ook de Apollo missies vertrokken naar de Maan. In tegenstelling tot de eerdere twee lanceringen van de Falcon Heavy was dit de eerste nachtelijke lancering van de herbruikbare draagraket. Dit was ook de eerste lancering van een Falcon Heavy waarbij de twee boosterraketten al een keer eerder werden gebruikt. Net zoals bij alle andere lanceringen van raketten van SpaceX keerden ook bij deze derde Falcon Heavy de drie onderste rakettrappen terug naar de Aarde. De twee boosterraketten slaagden er in om succesvol te landen op speciale platformen op het Kennedy Space Center. De centrale onderste rakettrap ging helaas verloren toen deze er niet in slaagde om te landen op een drijvend platform in de Atlantische Oceaan. Deze lancering werd uitgevoerd in het kader van het Space Test Program (STP) van de Amerikaanse luchtmacht (USAF) en bestond uit tal van kleine satellieten die ontwikkeld werden door het Amerikaanse leger, NASA, het Amerikaanse meteorologisch instituut NOAA en The Planetary Society. Al deze verschillende satellieten werden uitgezet in drie verschillende banen om de Aarde waardoor er meerdere ontbrandingen nodig waren van de tweede rakettrap. Dit was de eerste maal dat de Falcon Heavy bewees dat de raket verschillende satellieten kan uitzetten in verschillende banen.
Onder de 24 satellieten die deze Falcon Heavy aan boord had, bevonden zich enkele opmerkelijke vrachten. Zo bracht deze derde Falcon Heavy het Lightsail 2 ruimtetuig in de ruimte. Zoals de naam het zegt, is Lightsail 2 een zonnezeil dat, eenmaal opgevouwen, 5,6 bij 5,6 meter groot is. Dit zonnezeil zal gedurende een jaar lang op een hoogte van 720 kilometer rond onze planeet cirkelen om zijn technologie uitvoerig te testen. Het Lightsail 2 maakt gebruik van fotonen om vooruit te komen. Deze fotonen zijn afkomstig van de Zon en botsen constant tegen het zeil van het Lightsail 2 ruimtetuig. Lightsail 2 heeft een gewicht van 5 kilogram en heeft een prijskaartje van 7 miljoen dollar. Dit geld is afkomstig van 400 000 sponsoren die via The Planetary Society dit project konden steunen. Naast het Lightsail 2 bracht deze derde Falcon Heavy ook nog NASA's Green Propellant Infusion Mission in de ruimte. Deze 180 kilogram zware satelliet werd ontwikkeld om de conventionele aandrijvingssystemen te vervangen met een veiliger en efficiënter alternatief. Dit zal men doen door een 'groenere' brandstof te testen in plaats van het zeer giftige hydrazine dat vaak gebruikt wordt als brandstof voor satellieten. Dit project heeft een prijskaartje van 45 miljoen dollar en maakt deel uit van NASA's Technology Demonstration Mission Program. Een andere opvallende vracht die tijdens deze lancering in de ruimte werd gebracht, is de Deep Space Atomic Clock. De Deep Space Atomic Clock is een geminiaturiseerde uiterst precieze kwik-ion-atoomklok bestemd voor nauwkeurige radionavigatie in de ruimte. De meest bijzondere vracht aan boord van de derde Falcon Heavy was afkomstig van het bedrijf Celestis Inc. Dit bedrijf biedt aan klanten een 'laatste reis' naar de kosmos door hun as na crematie mee te lanceren aan boord van een raket. Zo bevond zich aan boord van deze raket onder andere de as van de in 2014 overleden NASA-astronaut Bill Poque. Deze astronaut verbleef in 1973 en 1974 maar liefst 84 dagen aan boord van het Amerikaanse ruimtestation Skylab.
Het Amerikaanse ruimtevaartbedrijf SpaceX, dat werd opgericht door Elon Musk, maakte in 2011 al bekend dat het de krachtigste Amerikaanse draagraket zou ontwikkelen. Uiteindelijk was het nog enkele jaren wachten eer we eind 2017 een eerste glimp te zien kregen op het Kennedy Space Center van deze nieuwe krachtpatser. Wat de Falcon Heavy raket zo bijzonder maakt, is dat deze een vrij eenvoudige variant is van de bestaande Falcon 9 raket. Zo werden aan de Falcon 9 raket twee andere Falcon 9 raketten toegevoegd die dienst doen als boosterraketten en samen de eerste trap vormen van de Falcon Heavy. Op deze manier beschikt de onderste trap van de Falcon Heavy maar liefst over 27 Merlin 1D raketmotoren, wat goed is voor een maximale stuwkracht vergelijkbaar met dan van 18 Boeing 747 vliegtuigen. Bovenop de onderste trap bevindt zich een tweede rakettrap die de vracht in de juiste baan om de Aarde moet brengen of op weg moet zetten naar de Maan of naar Mars. Tijdens de eerste testvlucht in februari 2018 bevond zich in het vrachtruim van de Falcon Heavy een Tesla Roadster auto die werd ontwikkeld door dat andere bedrijf van Elon Musk, Tesla. Deze elektrische sportwagen werd door SpaceX in een baan om de Zon gebracht als bewijs dat de Falcon Heavy satellieten en ruimtetuigen naar andere planeten kan brengen. Ten opzichte van de eerste Falcon Heavy raket werd de tweede Falcon Heavy voorzien van enkele upgrades. Zo leveren de 27 raketmotoren bij de tweede Falcon Heavy 10% meer stuwkracht en moeten de onderste rakettrappen meer kunnen herbruikt worden dan de vorige versies. Tijdens de tweede lancering werd een Arabische commerciële communicatiesatelliet succesvol in de ruimte gebracht.
