Een Europese ATV in de ruimte
Foto: NASA / ESA

Op donderdag 23 maart 2012 bracht Europa met succes zijn derde Automated Transfer Vehicle (ATV) in de ruimte. De 61ste Ariane 5 draagraket vertrok om 05u34 Belgische tijd vanop het ELA-3 lanceerplatform op de Europese lanceerbasis in Frans-Guyana en zette 63 minuten later probleemloos de 20,7 ton zware onbemande vrachtmodule uit in een lage baan om de Aarde op een hoogte van 270 kilometer.

Deze derde ATV, die genoemd werd naar de Italiaanse natuurkundige Edoardo Amaldi, moet in totaal 6,6 ton aan vracht naar het internationaal ruimtestation ISS brengen. Indien alles verloopt zoals gepland moet de derde ATV zich op 28 maart 2012 om 23u51 Belgische tijd automatisch vasthechten aan het Russische gedeelte van het ISS. Net zoals zijn twee voorgangers werd ook deze derde ATV gebouwd in opdracht van het Europese ruimtevaartagentschap ESA door een industrieel consortium onder leiding van EADS Astrium. Elke ATV is tien meter lang, heeft een diameter van 4,5 meter en kan naast gewone vracht ook brandstof, zuurstof en water naar het ISS brengen. Eenmaal in de ruimte ontvouwt elke ATV vier zonnepanelen waardoor het gevaarte dan een spanwijdte heeft van 22,3 meter. Binnenin elke ATV bevindt zich een onder druk gebrachte opslagruimte van 48 kubieke meter waarin de ISS-bewoners zich vrij kunnen begeven. Deze derde geslaagde ATV-lancering is voor de Europese ruimtevaart opnieuw een groot succes aangezien de ATV's vandaag de dag de grootste ruimtetuigen zijn die het internationaal ruimtestation kunnen bevoorraden.

Klik hier voor alle ESA-foto's van de derde ATV!
Klik hier voor de officiële ATV-blog!
Klik hier voor alle filmpjes over de Europese ATV!

ATV lancering

ATV's zijn voor de Europese ruimtevaart van onschatbare waarde aangezien zij beschikken over innovatieve technologie en het internationaal ruimtestation elk jaar voorzien van bijna zeven ton vracht. ESA startte in 2000 met de ontwikkeling van de Automated Transfer Vehicle waarna de eerste ATV in 2005 uitveorig getest werd in ESA's testcentrum in Noordwijk, Nederland. De ontwikkeling van de Automated Transfer Vehicle kostte Europa 1,35 miljard euro en de kostprijs van één ATV bedraagt ongeveer 350 miljoen euro. Elke ATV wordt in de ruimte gebracht door een aangepaste Ariane 5 draagraket die bij het lanceren een totaal gewicht heeft van 770 ton. De kracht en het succes achter elke ATV schuilt in zijn laadvermogen. Zo kan dit 20,7 ton zwaar cilindervormig ruimtetuig niet enkel 'droge' cargo naar het ISS brengen zoals kledij, voedsel en experimenten maar ook nog eens 840 kilogram water, 100 kilogram gas en 4,7 ton brandstof. De 'droge' cargo wordt in speciale zakken ondergebracht in het onder druk gebrachte gedeelte. Deze opbergzakken kunnen door de ruimtevaarders makkelijk uitgeladen en verplaatst worden. Tijdens deze derde ATV-missie zal ESA 2,2 ton 'droge' cargo naar het ISS brengen alsook 285 kilogram water, 100 kilogram gas en bijna 4 ton brandstof. Vooral dit laatste is van groot belang aangezien het ISS regelmatig brandstof verbruikt wanneer het ruimtestation zijn baan moet aanpassen. Maar ook hier biedt de Europese ATV een oplossing doordat deze onbemande vrachtmodule het ruimtestation in een hogere baan om de Aarde kan 'duwen' wanneer deze aan elkaar gekoppeld zijn. Op die manier bespaart het ISS kostbare brandstof. Wanneer een ATV aan het einde komt van zijn missie wordt deze door de ISS-bewoners volgeladen met afval waarna de vrachtmodule zich zal loskoppelen van het ISS en zal opbranden in de atmosfeer van de Aarde. Indien een missie vlekkeloos verloopt, kan een Europese ATV tot zes maanden gekoppeld blijven aan het ruimtestation.

Kris Christiaens

K. Christiaens

Medebeheerder & hoofdredacteur van Spacepage.
Oprichter & beheerder van Belgium in Space.
Ruimtevaart & sterrenkunde redacteur.

Dit gebeurde vandaag in 1999

Het gebeurde toen

De Amerikaanse Mars Polar Lander stort te pletter op het oppervlak van de planeet Mars nabij de zuidpool. Bij het binnendringen van de atmosfeer van Mars werd het contact met het voertuig volgens planning verbroken waarna enkele minuten later direct na landing een signaal zou volgen dat de landing succesvol was verlopen. Dit signaal kwam echter nooit en sindsdien is er niets meer van de Mars Polar Lander vernomen. De remraketten aan boord van de lander zouden aan de basis liggen van dit falen. Foto: NASA

Ontdek meer gebeurtenissen

Redacteurs gezocht

Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!

Wordt medewerker

Steun Spacepage

Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.

100%

Sociale netwerken