NASA en Lockheed Martin stelden op vrijdag 12 januari 2024 officieel de afgewerkte versie van het stille supersonische vliegtuig X-59 voor. Met dit unieke experimentele vliegtuig, dat deel uitmaakt van het Quesst-programma, wil NASA gegevens verzamelen die een revolutie teweeg kunnen brengen in de luchtvaart en de weg vrijmaken voor een nieuwe generatie commerciële vliegtuigen die sneller kunnen vliegen dan het geluid.
"Dit is een belangrijke prestatie die alleen mogelijk is dankzij het harde werk en de vindingrijkheid van NASA en het hele X-59 team," zei NASA Deputy Administrator Pam Melroy. "In slechts een paar jaar tijd zijn we van een ambitieus concept naar realiteit gegaan. NASA's X-59 zal de manier waarop we reizen veranderen en ons dichter bij elkaar brengen in veel minder tijd." Melroy en andere hooggeplaatste functionarissen onthulden het vliegtuig tijdens een ceremonie bij hoofdaannemer Lockheed Martin Skunk Works in zijn fabriek in Palmdale, Californië. De X-59 is het middelpunt van NASA's Quesst missie, die zich richt op het leveren van gegevens om regelgevers te helpen de regels te heroverwegen die commerciële supersonische vluchten over land verbieden. Al 50 jaar verbieden de VS en andere landen dergelijke vluchten vanwege de verstoring die luide, opzienbarende sonische golven veroorzaken voor de gemeenschappen eronder. Van de X-59 wordt verwacht dat hij 1,4 keer de geluidssnelheid of 925 mph haalt. Het ontwerp, de vormgeving en de technologieën zullen het vliegtuig in staat stellen om deze snelheden te bereiken terwijl het een stillere sonische dreun genereert.
"Het is opwindend om het ambitieniveau achter Quesst en de potentiële voordelen ervan te zien", zegt Bob Pearce, associate administrator voor luchtvaartonderzoek op het hoofdkantoor van NASA in Washington. "NASA zal de gegevens en technologie die we met deze unieke missie genereren, delen met regelgevende instanties en met de industrie. Door de mogelijkheid van stil commercieel supersonisch reizen over land aan te tonen, willen we nieuwe commerciële markten openen voor Amerikaanse bedrijven en reizigers over de hele wereld laten profiteren." Nu het uitrollen is voltooid, gaat het Quesst-team over op de volgende stappen ter voorbereiding op de eerste vlucht: het testen van geïntegreerde systemen, het proefdraaien van de motoren en taxitests voor de X-59.
Het vliegtuig zal later dit jaar voor het eerst opstijgen, gevolgd door zijn eerste stille supersonische vlucht. Het Quesst-team zal een aantal van de testvluchten uitvoeren bij Skunk Works voordat het wordt overgebracht naar NASA's Armstrong Flight Research Center in Edwards, Californië, dat als uitvalsbasis zal dienen. "In beide teams hebben getalenteerde, toegewijde en gepassioneerde wetenschappers, ingenieurs en productiekunstenaars samengewerkt om dit vliegtuig te ontwikkelen en te produceren", zegt John Clark, vice president en general manager bij Lockheed Martin Skunk Works. "We zijn vereerd dat we deel uitmaken van deze reis om samen met NASA en onze leveranciers vorm te geven aan de toekomst van supersonisch reizen over land."
Zodra NASA klaar is met de testvluchten, zal het bureau met het vliegtuig over een aantal nog te selecteren steden in de VS vliegen om input te verzamelen over het geluid dat de X-59 produceert en hoe mensen het waarnemen. NASA zal die gegevens verstrekken aan de Federal Aviation Administration en internationale regelgevende instanties. De X-59 is een uniek experimenteel vliegtuig, geen prototype - de technologieën zijn bedoeld als informatie voor toekomstige generaties stille supersonische vliegtuigen.
Met een lengte van 99,7 voet en een breedte van 29,5 voet zullen de vorm van het vliegtuig en de technologische ontwikkelingen die erin zijn verwerkt een stille supersonische vlucht mogelijk maken. De dunne, taps toelopende neus van de X-59 beslaat bijna een derde van zijn lengte en zal de schokgolven breken die normaal gesproken zouden resulteren in een sonische knal bij een supersonisch vliegtuig. Door deze configuratie bevindt de cockpit zich bijna halverwege de lengte van het vliegtuig en heeft het geen naar voren gericht raam. In plaats daarvan ontwikkelde het Quesst-team het eXternal Vision System, een reeks hogeresolutiecamera's die een 4K-monitor in de cockpit voeden. Het Quesst-team ontwierp het vliegtuig ook met de motor bovenop en gaf het een gladde onderkant om te voorkomen dat schokgolven achter het vliegtuig zouden samenkomen en een sonische dreun zouden veroorzaken.
Bron: NASA
