Gezagvoerder Gordon Cooper en piloot Pete Conrad waren de twee astronauten die deel uitmaakten van de Amerikaanse bemande Gemini 5 ruimtemissie die plaatsvond in 1965 en de derde bemande vlucht was uit het Gemini ruimteprogramma. Het hoofddoel van deze vijfde Gemini vlucht was een langdurige bemande ruimtemissie aangezien het Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA op deze manier een reis naar de Maan, die drie dagen duurt, kon simuleren.
Tijdens deze Gemini 5 ruimtemissie zou NASA ook voor het eerst gebruik maken van brandstofcellen voor het opwekken van elektriciteit waardoor ruimtecapsules veel langer in een baan om de Aarde zou kunnen verblijven dan voorheen mogelijk was. Voor Gordon Cooper was dit zijn tweede ruimtevlucht. Hij was de eerste Amerikaanse astronaut die voor het eerst twee maal de ruimte inging. Uiteindelijk duurde deze missie 7 dagen en 22 uur in plaats van de 8 dagen die NASA als doel had. Ondanks de vele technische problemen tijdens deze missie en een orkaan boven de Atlantische Oceaan die voor problemen kon zorgen, werd de Gemini 5 ruimtevlucht aanzien als de eerste grote test voor een langdurige bemande ruimtevlucht.
Pete Conrad en Gordon Cooper - Foto: NASA
De Titan II raket, met daarop de Gemini 5 ruimtecapsule, werd op 21 augustus 1965 gelanceerd vanop lanceercomplex 19 op de Cape Canaveral lanceerbasis nadat de lancering wegens een storm 48 uur werd uitgesteld. Twee uur na de lancering ontdekte de bemanning aan boord van het ruimtetuig een drukverlies in één van de brandstofcellen waardoor de hele missie in gevaar kwam. NASA ingenieurs begonnen op aarde de brandstofcellen te onderzoeken en algauw kwam men tot de conclusie dat het toch mogelijk zou zijn om deze te laten werken ondanks een te lage druk. De vluchtleiding besloot de brandstofcel van de Gemini 5 capsule terug aan te schakelen waarna men deze uitvoerig testte door meer en meer elektronische componenten aan te schakelen. De twee astronauten merkten op dat de brandstofcel bleef functioneren waardoor de missie niet vervroegd aan zijn eind kwam.
Lancering van de Titan II raket samen met de Gemini 5 ruimtecapsule - Foto's: NASA
Hoe langer de missie duurde, hoe meer de twee astronauten last kregen van kou in hun ruimtepakken. Net als de Gemini 4 bemanning klaagden Gordon en Conrad over slaapproblemen en te weinig slaapperiodes. Op de derde dag van de missie slaagden de twee astronauten er in vier zogenaamde "rendez-vous" manoeuvres uit te voeren met een fictief doel aangezien de oorspronkelijke rendez-vous met een klein kunstmaantje mislukte. Voor het eerst in de geschiedenis van de Amerikaanse ruimtevaart maakte een ruimtecapsule een precisie manoeuvre. Tijdens de vierde dag van de missie merkten vluchtleiders een probleem op bij één van de brandstofcellen en op de vijfde dag werd een probleem ontdekt bij één van de raketmotoren waardoor alle experimenten die brandstof nodig hadden geannuleerd werden. Ondanks de vele technische problemen die begonnen op te duiken, slaagde de bemanning er toch in veel van de medische en observatie experimenten te volmaken. Uiteindelijk werden 190 uur en 27 minuten na de lancering de "retrorockets" boven Hawaï tot ontbranding gebracht waardoor de ruimtecapsule begon aan haar terugkeer in de atmosfeer. Wegens een navigatiefout in de computer landde de Gemini 5 ruimtecapsule op 29 augustus 1965 echter 150 kilometer weg van het vooraf aangeduide landingspunt in de Atlantische Oceaan waarna ze werden opgepikt door reddingsteams en aan boord van het schip USS Lake Champlain gebracht werden. Tijdens deze 7-daagse missie bereikte de Gemini 5 ruimtecapsule een maximum hoogte van 349 kilometer en maakte deze 120 omwentelingen om de Aarde waardoor Amerika het toenmalige Sovjet record verbrak.
