De Gemini 3 ruimtevlucht was de eerste bemande ruimtemissie uit het Amerikaanse Gemini ruimteprogramma en was eveneens de 9de bemande Amerikaanse ruimtevlucht. De Gemini 3 ruimtecapsule kreeg de bijnaam “Molly Brown”. De crew bestond uit gezagvoerder Virgil I. Grissom, die eerder al een ruimtevlucht maakte tijdens het Mercury programma, en astronaut/piloot John W. Young die op dat moment nog geen ervaring had met ruimtevluchten. Young zou de eerste Amerikaan in de ruimte worden die geen deel uitmaakte van de oorspronkelijke Mercury 7 astronauten.
Deze eerste bemande Gemini vlucht zou vooral een testvlucht worden om de gloednieuwe Gemini ruimtecapsule volledig te onderzoeken op fouten of eventuele problemen. Eenmaal in een baan om de Aarde zou de crew voor het eerst de kans krijgen om op eigen kracht van baan te veranderen. Deze missie zou ook de eerste Amerikaanse ruimtevlucht worden waarbij meer dan 1 astronaut deel zou uitmaken van de bemanning.
Astronauten John W. Young en Virgil I. Grissom - Foto: NASA
Op 23 maart 1965 werd de Titan II draagraket met succes gelanceerd vanop lanceerplatform LC 19 op de Cape Canaveral lanceerbasis. Enkele minuten later bevonden de twee astronauten zich in een lage baan om de Aarde op een hoogte van ongeveer 122 kilometer. Ongeveer 1,5 uur na de lancering, voerden de twee astronauten hun eerste koerswijziging uit en werd de raketmotor van de Gemini ruimtecapsule gedurende 75 seconden tot ontbranding gebracht waardoor ze zich nu op een hoogte bevonden van 175 kilometer boven het aardoppervlak. De raketmotor werd een tweede maal ontstoken na nog eens 45 minuten. Hiermee werd opnieuw de koers van de ruimtecapsule iets gewijzigd. De Gemini 3 ruimtecapsule liet zijn raketmotor een derde en laatste keer ontbranden waardoor de crew zich nu opnieuw 75 kilometer lager bevond. Hierna kon de bemanning beginnen aan de voorbereidingen voor de terugkeer in de atmosfeer.
Lancering van de Gemini 3 ruimtecapsule - Foto: NASA
In totaal maakten de twee astronauten drie omwentelingen om de Aarde en duurde hun ruimteavontuur 4 uur en 52 minuten. De Gemini 3 ruimtecapsule landde 84 kilometer van de oorspronkelijk voorziene landingsplaats in de Atlantische Oceaan. De crew mocht hierdoor nog eens 30 minuten blijven wachten in de ruimtecapsule tot wanneer de eerste reddingsteams hen kwamen ophalen. Nadat de twee astronauten bevrijdt werden uit hun capsule werden ze overgevolgen naar het Amerikaanse vliegdekschip USS Intrepid en werd de Gemini 3 ruimtecapsule overgebracht naar het Grissom Memorial museum in Indiana.
Foto van Mexico gemaakt van uit de Gemini 3 ruimtecapsule - Foto: NASA
De eerste Gemini bemande ruimtemissie was geslaagd maar toch bleek dat veel zaken moesten herbekeken worden. Twee wetenschappelijke kleine experimenten faalden eenmaal de capsule zich in een baan om de Aarde bevond. Tijdens het openen van de parachutes tijdens de terugkeer brak astronaut Grissom zijn glazen plaatje van zijn helm doordat de capsule plots van een verticale in een horizontale houding kwam. Het glas van zijn helm waardoor de astronaut kon doorkijken was gemaakt uit plexiglas en deze bleek de druk niet aan te kunnen waardoor NASA besloot in de toekomst alle ruimtepakken te voorzien van een nieuw soort glas in de helmen. De Gemini 3 ruimtevlucht was de start van het bemande Gemini ruimteprogramma en dit was de officiële voorloper van het Apollo maanprogramma. Hierdoor maakte NASA, dat een enorme achterstand had opgelopen in de bemande ruimtevaart met de Sovjet-Unie, een grote sprong voorwaarts en beschikte Amerika voor het eerst over een ruimtecapsule waarin zich meer dan één astronaut kon begeven.
