Met de formule van Frank Drake kan uitgerekend worden dat een enorm aantal communicerende buitenaardse beschavingen in onze Melkweg zou kunnen ontdekt worden. Nu stelde iemand zich ooit de vraag: wel, waar zijn ze dan? En die iemand was niemand minder dan Enrico Fermi (1901 - 1954). Hij was een Amerikaans natuurkundige met Italiaanse roots, en bovendien lid van de vrijmetselarij.
Enrico fermi geniet de grootste bekendheid voor zijn werk in de ontwikkeling en de bouw van de allereerste kernreactor, zijn bijdrage tot het Manhattan project, het werk op gebied van bètaverval, en de medeontwikkeling van de kwantumtheorie. In 1938 kreeg hij bovendien de Nobelprijs voor de natuurkunde toegekend voor ‘het aantonen van het bestaan van nieuwe radioactieve elementen door bestraling met neutronen, en de daarmee samenhangende ontdekking van kernreacties veroorzaakt door langzame neutronen'.
In 1940 besprak Enrico Fermi tijdens een lunch met collegae. Tijdens dit gesprek vroeg Fermi: wel, waar zijn ze dan? Een vraag die SETI-researchers tot op heden nog steeds bezighoudt. In de wetenschap staat dit uiteindelijk bekend als de 'Fermis-paradox'.
Wat Fermi eigenlijk bedoelde was: als zoveel miljoenen planeten zouden bestaan, met evenveel intelligente buitenaardse beschavingen, hoe komt het dan dat geen enkel buitenaards ras de Aarde komen bezoeken is?
Fermi realiseerde zich, dat om het even welke beschaving, met een beetje rakettechnologie, en een keizerlijke ingesteldheid, vlug het hele heelal zou kunnen koloniseren. Binnen een paar miljoen jaar zou elk zonnestelsel deel kunnen uitmaken van dat keizerrijk. Een paar miljoen jaar lijkt erg lang, maar op een galactische tijdschaal is dit niet zo lang, rekening houdend met het feit dat het heelal 13.7 miljard jaar oud is.
Enrico Fermi
Als het heelal 13 700 miljoen jaar oud is, en er is maar een paar miljoen jaar nodig om het helemaal te koloniseren, blijft de vraag waar al die supergeavanceerde beschavingen naartoe zijn. Het feit dat aliens niet op onze planeet lopen, geeft blijkbaar aan dat ze nergens binnen onze zichtlijn voorkomen. Vele wetenschappers vinden dat uit deze observatie een ietwat radicaal besluit wordt getrokken. Er moet toch een uitleg zijn om onze eenzaamheid in het heelal te verklaren, waarvan we aannemen dat het vol met intelligente levensvormen is gevuld?
In de jaren ’80 zijn héél wat wetenschappelijke artikels gepubliceerd die Fermi’s Paradox tegenspreken. Aanleiding daartoe waren nieuwe, exotische theorieën over het heelal, en nieuwe inzichten in onder andere de exobiologie.
Mogelijke oplossingen tot Fermi’s Paradox vallen onder de volgende categorieën:
1. Ze zijn hier
Ze zijn hier, of zijn hier tenminste geweest. Bepaalde oeroude Indische Veda’s, het boek Henoch, de Kebra Negest-teksten, …, allemaal spreken ze van vliegende objecten, en natuurlijk zijn er de aanwijzingen en vermeende bewijzen over het bestaan van ufo’s. Het probleem is het ontbreken aan keiharde bewijzen.
Er wordt ook geopperd dat wij de afstammelingen kunnen zijn van buitenaardsen, maar waar zijn de originelen dan? Een andere mogelijkheid die is voorgesteld is zelfs dat ze ons in een mooi ontworpen zoo houden (de aarde), en geen contact mogen onderhouden met jongere beschavingen (prime directive).
2. Ze bestaan, maar hebben nog niet kunnen communiceren
Deze stelling geldt als de lichtsnelheid inderdaad niet kan overbrugt worden. Boodschappen in de vorm van radiocommunicatie zijn misschien onderweg, andere mogelijkheid is dat ze intelligent zijn, maar bijvoorbeeld geen werkgereedschap kunnen hanteren, denk aan dolfijnen.
Het zou natuurlijk ook kunnen dat ze wel signalen sturen, maar dat we niet intelligent genoeg zijn om ze te begrijpen. Dit kan bijvoorbeeld ook doordat wij een ander soort wiskunde hebben ontwikkeld dan zij.
Verder bestaat ook de kans dat ze zichzelf reeds hebben vernietigd, zoals wijzelf ook goed bezig zijn. Denk maar aan milieuproblemen, meteorieteninslagen, nucleaire of andere catastrofes,… .
3. Ze bestaan niet
In dit geval zijn we de eersten, en is ‘leven’ uniek in het heelal. Maar dan zijn ook volgende zaken zeldzaam : bewoonbare planeten, planetenstelsels, het aarde/maan systeem, de bewoonbare zone, de ontwikkeling van leven op zichzelf, intelligentie, het maken van gereedschappen, taal, techniek en wetenschap.
Recente astrofysische studies, gedaan door een team van Amerikaanse wetenschappers, suggereren echter dat wij ons temidden van één of meerdere buitenaardse beschavingen bevinden. Tevens stellen zij dat het een vergissing is om alle UFO - rapportages af te wijzen omdat juist daarin enig bewijs gevonden kan worden gevonden voor de theoretisch voorspelde aanwezigheid van de buitenaardse bezoekers. De wetenschappers doen hun voorstel in een uitgave van het Journal of the British Interplanetary Society (JBIS).
De Amerikaanse wetenschappers refereren naar twee belangrijke ontdekkingen. De eerste is de ontdekking van hun Australische collega’s van een galactische bewoonbare zone in onze Melkweg, en de tweede, nog belangrijker, is dat onze zon een miljard jaar jonger is in vergelijking met de gemiddelde ster in deze zone. Dit zou er dus toe leiden dat de gemiddelde buitenaardse beschaving dus veel ouder en verder ontwikkeld is dan ons.
Bovendien refereren ze nog naar ander theoretisch onderzoek, zoals dat van de superstringtheorie, en het rekken van de ruimte-tijd, en verklaren ze dat het dus wel degelijk mogelijk kan zijn om van her naar der te reizen, zonder daarbij rekening te moeten houden met de snelheid van het licht.
Hopelijk is dit het begin van een opmerkelijke verandering tussen de betrekkingen van het UFO-fenomeen, en de wetenschap, en komen we binnenkort toch te weten of we al dan niet alleen zijn.
