Als bevers een beek intrekken om er een thuis te beginnen, verbeteren ze ook hun ecologische buurt. Door hun ideale omgeving te ontwikkelen, een moerassig, plantenrijk gebied, bieden ze onderdak, voedsel en een schuilplaats aan talloze andere dieren. Beverdammen vertragen stromen om vijvers te creëren, waardoor erosie wordt voorkomen, habitats voor planten en wilde dieren worden gecreëerd en vitale waterscheidingen worden beschermd.
De wetlands die ze creëren kunnen de voortgang van bosbranden vertragen en de effecten van droogte compenseren. Dit heeft ervoor gezorgd dat de terugkeer van bevers naar het droge westen van de Verenigde Staten een decennialange inspanning is geweest. En nu helpen aardobservatiegegevens, grotendeels afkomstig van satellieten van NASA's Goddard Space Flight Center in Greenbelt, Maryland. De universiteit van Boise State ontving een subsidie van het ruimtevaartagentschap voor de ontwikkeling van een reeks monitoringinstrumenten om herstelprojecten te plannen en veranderingen in riviersystemen te volgen. Utah State University ontving ook subsidie en beide scholen gebruiken gegevens van door NASA gebouwde satellieten ter ondersteuning van de terugkeer van beverpopulaties voor het herstel van stromen. Waarnemingen vanuit een lage baan om de aarde spelen een sleutelrol in al dit werk, van het kiezen van locaties met de grootste kans op succesvol herstel tot het monitoren van de daaropvolgende effecten van deze inspanningen.
Toen NASA's Research Opportunities for Space and Earth Science (ROSES) programma op zoek ging naar projecten die konden profiteren van teledetectiegegevens, stelde Boise State zijn Mesic Resource Restoration Monitoring Aid (MRRMaid) programma voor. Mesische omgevingen zijn omgevingen met matige hoeveelheden water gedurende het groeiseizoen. Het open-source MRRMaid-programma gebruikt gegevens van de Landsat-satellieten van Goddard en andere satellieten om de dichtheid van de vegetatie langs stromen in de loop van de tijd te observeren, een maatstaf voor de gezondheid van een mesisch milieu.
Niet veel ROSES-voorstellen hebben commerciële resultaten, zegt Cindy Schmidt, associate manager voor het NASA Ecological Conservation-programma. Ze verwelkomt de kans om voordelen te zien voor boeren, ranchers en anderen die afhankelijk zijn van lokaal water om in hun levensonderhoud te voorzien. Beverburchten vertragen stromingen en houden water vast tijdens het smelten van sneeuw en stormen. Hierdoor kan het water zich verspreiden en in de grond zakken, waardoor moerasgebieden voor planten en dieren ontstaan die zelfs tot in de droge zomermaanden blijven bestaan. “Idaho Fish and Wildlife en andere organisaties zijn zeer geïnteresseerd in het terugbrengen van bevers, maar ze hebben problemen in de samenwerking met landeigenaren en veeboeren. De perceptie bestaat dat bevers dingen vernielen,” aldus Schmidt.
De vijver egaliseren
Nadat bevers in veel westelijke staten bijna waren uitgeroeid door jagers en pelsjagers, kon de afvoer van bergen en bebouwing ongehinderd door de stroombeddingen stromen. Zonder barrières om de stroom af te remmen, droogden wetlands uit en werden beekbeddingen rechter en dieper, waardoor de grondwaterspiegel daalde en sommige beken elk jaar lange tijd droog stonden. Om het herstel van ecosystemen te ondersteunen, identificeert de online Beaver Restoration Assessment Tool (BRAT), gemaakt door de staat Utah en deels ondersteund door de NASA ROSES-subsidie, ideale herstellocaties om bevers aan te trekken. Sarah Koenigsberg, een afgestudeerde student aan Utah State die herstel van rivierlandschappen bestudeert, heeft samengewerkt met het BRAT-team.
Een factor die weerstand kan oproepen tegen het inzetten van bevers bij het herstel van beken is bezorgdheid over de schade die ze zouden kunnen aanrichten, maar Koenigsberg zegt dat er eenvoudige manieren zijn waarop mensen een harmonieus samenleven kunnen ondersteunen. Als een beverdam bijvoorbeeld dicht bij menselijke infrastructuur ligt, kan een vijverwaterpas het maximale waterniveau instellen. Dan hebben bevers het water dat nodig is voor bescherming en hun onderwateringang, terwijl overtollig water stroomafwaarts ontsnapt. “Je bent in feite de bevers te slim af door een pijp te gebruiken om een verborgen lek in de dam te maken,” aldus Koenigsberg. Op deze manier kunnen bevers het milieu helpen zonder huizen of bedrijven schade te berokkenen.
“Voor succes op de lange termijn moeten we zowel rekening houden met menselijke als ecologische belangen, en dat is een van de dingen die ik zo leuk vind aan BRAT,” voegde ze eraan toe. BRAT maakt gebruik van satellietgegevens om de toestand van stromen te analyseren en gebieden te rangschikken die waarschijnlijk het meeste baat hebben bij herstel met behulp van bevers en tegelijkertijd het minste conflict ondervinden. De tool houdt rekening met factoren zoals voedselvegetatie, beschikbare bomen voor het bouwen van dammen, waterstroming en bestaande menselijke infrastructuur. Beheerders van stroomgebieden, non-profitorganisaties en anderen werken samen met de staat Utah om voorgestelde locaties te beoordelen. Als een locatie eenmaal gekozen is, kan het aantrekken van bevers zo eenvoudig zijn als het bouwen van een tijdelijke beverdam analoog of een boomstamstructuur. Hiermee wordt een begin gemaakt om aangetaste gebieden gastvrij te maken voor bevers.
“Idaho was een van de eerste plaatsen waar werd nagedacht over herbebossing met bevers. Al in de jaren '30 en '40 probeerden veeboeren bevers op hun land te krijgen,” zegt Jodi Brandt, universitair hoofddocent Mens-Milieusystemen aan Boise State. Er is geld beschikbaar om het herstel uit te voeren, zegt Brandt, maar vaak is er geen geld om de resultaten te monitoren. Satellietgegevens bieden een oplossing. “De MRRMaid-benadering van monitoring maakt gebruik van satellieten die herhaaldelijk over ons heen komen, zodat we veranderingen van bovenaf in kaart kunnen brengen,” legt Brandt uit. Gegevens van Landsat-satellieten en Sentinel-missies van de Europese ruimtevaartorganisatie kunnen worden geanalyseerd om veranderingen in water en vegetatie in de loop van de tijd te meten. Een veehouder die bevers heeft teruggebracht naar zijn land hoopt dat de aandacht voor zijn succes de voordelen van beekherstel zal aantonen. Met satellietgegevens “kunnen we empirisch bewijs leveren van wat er op zijn land gebeurt”, aldus Brandt.
Bedrijven en organisaties hebben bewijs nodig van het succes van natuurbehoud om financiering veilig te stellen of steun op te bouwen voor projecten. Onder de gebruikers van MRRMaid bevinden zich staats- en federale agentschappen, natuurbeschermingsgroepen zoals de Nature Conservancy, land trusts en beheerders van stroomgebieden. Naast het creëren van habitats voor vissen en andere wilde dieren, het ondersteunen van recreatieve activiteiten en het bieden van natuurlijke schoonheid, dienen wetlands als een toevluchtsoord voor dieren tijdens bosbranden. Bevers leggen kanalen aan in naburige bossen, verspreiden water en voedingsstoffen, maken vegetatie vuurbestendig en creëren plekken waar wilde dieren kunnen schuilen in het geval van brand. Deze vijvers filteren ook giftige en vervuilende stoffen uit het water voor en na een natuurbrand, waardoor het gebied gezonder en veerkrachtiger wordt.
Leemtes in gegevens opvullen
De huidige versies van MRRMaid en BRAT vereisen dat gebruikers verstand hebben van GIS - geografische informatiesystemen - om simulaties uit te voeren en rapporten te genereren. Omdat de meeste mensen die kennis niet hebben, voeren de faculteit en studenten van Boise State en Utah State query-aanvragen van het publiek uit wanneer de middelen het toelaten. Er wordt aan gewerkt om de tools voor iedereen gebruiksvriendelijk te maken. Maar zelfs met toegang tot de beste teledetectie en gegevens is het waardevol om veranderingen op de grond te zien vanuit een menselijk gezichtspunt, en dat is waar Phlux om de hoek komt kijken. Met deze nieuwe smartphone foto-app is het eenvoudig om een fotopunt in te stellen en kan iedereen zijn foto's vanaf die exacte plek steeds opnieuw uploaden, zodat er een reeks foto's van een restauratieplek ontstaat die de verandering in de loop van de tijd laat zien.
Brandt zei dat betrokkenheid van het publiek cruciaal is voor succes. “We hebben gewerkt met veeboeren in Idaho die veel aan beekherstel doen. Zij zijn vaak uitstekende rentmeesters van het land,” aldus Brandt. Die succesverhalen, samen met de gegevens van BRAT en MRRMaid, helpen om publieke steun op te bouwen voor natuurbeschermingsinspanningen, zei ze. Federale agentschappen zoals de Forest Service en het Bureau of Land Management, die meer dan de helft van het westerse land beheren, zijn betrokken bij meerdere herstelprojecten. Met GIS kunnen ze BRAT en MRRMaid gebruiken om die inspanningen te maximaliseren. Zodra de bijgewerkte programma's beschikbaar zijn, kan iedereen in Idaho, Utah, Oregon en andere westelijke staten de beste locaties voor beekherstel identificeren.
“Dat is waar het bij toegepaste wetenschap om gaat - de gebruikers geven wat ze nodig hebben voor het nemen van beslissingen op milieugebied,” zegt Schmidt van NASA Ecological Conservation. “We kunnen dit niet doen zonder particuliere bedrijven. De toekomst van onze planeet hangt af van deze commerciële partners die met ons samenwerken om dingen duurzamer te doen.” En soms hebben die commerciële partners een beetje hulp nodig van dierlijke bondgenoten.
Bron: NASA
