Zonnevlekken

Farside afbeeldingen zijn volledige kaarten van de magnetische activiteit van de zon. Deze tonen een 360 gradenbeeld van de lengtegraad van de zon in het Carrington coördinatensysteem dat normaal gebruikt wordt voor zonneobservaties. De omvang van de kaart loopt van de noordpool tot de zuidpool in een gelijke gebiedsprojectie. De evenaar van de zon en elke 60 graden lengtegraad zijn ook op de kaart te vinden.

De aardzijde of 'earthside', is afgeronde magnetische fluxdata gemeten door het Michelson Doppler Imager (MDI) instrument. De afbeelding wordt getoond tot 70 graden vanuit het centrum van de zonneschijf. Elke magnetogram neemt telkens één minuut in beslag voor de observatie. De farside afbeeldingen van de zon zijn beelden van de achterzijde van de zon wat we niet kunnen zien visueel vanop Aarde. De farside afbeeldingen zijn kaarten van variatie in snelheidsgolven met locaties van snellere snelheidsgolven die donkerder getoond worden. Deze donkere regio's tonen een gebied aan waar er accumulatie is in het magnetische veld op de achterzijde van de zon. De farside afbeeldingen kunnen enkel berekend worden tot 45 graden van het centrum van de zonneschijf aan de achterzijde. Een volledige 24h opname van de MDI oppervlaktesnelheidsdata is nodig om elke afbeelding te berekenen. Een nieuwe volledige zonnekaart wordt berekend elke 12h. Het SOHO-MDI snelle dataoverzicht is een geautomatiseerde procedure.

De methode om de farside magnetische flux te schatten werd ontwikkeld door Lindsey en Braun van de Solar Physics Research Corporation in Tucson Arizona. Deze methode werd omschreven in NASA's en ESA's persconferentie in maart van het jaar 2000 en gepubliceerd in het magazine 'Solar Physics volume 192'. Om een idee te geven wat de farside afbeeldingen nu zijn geven we vijf voorbeelden van 2,5 rotaties van de zon. De zon doet er 27 dagen over om één rotatie te voltooien. De periode van de opnames dateert van 1 maart 2001 tot 24 april 2001. Toen kwam een erg actieve regio langs die beter gekend staat als AR9393 die rond die tijd zich had gevormd.

- 1 maart 2001.
Carrington kaart van de magnetische flux aan de aardzijde en de geschatte flux aan de farside.
Regio 9393 bevindt zich op Carrington lengtegraad 154 en breedtegraad 17 noord, op deze datum is er nog geen actief gebied te zien maar wel een kleine zonnevlek op de aardzijde (lichtrode vlek).
- 15 maart 2001.
Carrington kaart van de magnetische flux aan de aardzijde en de geschatte flux aan de farside.
Regio 9393 bevindt zich op Carrington lengtegraad 154 en breedtegraad 17 noord, de regio werd het eerst ontdekt op de farside afbeeldingen op 12 maart en kon op 13 maart gezien worden als een grote regio (donkere vlek rechts in beeld op de aardzijde).
- 28 maart 2001.
Regio 9393 bevindt zich op Carrington lengtegraad 154 en breedtegraad 17 noord, deze zonnevlek werd de grootste van de 23ste zonnecyclus wat ook duidelijk te zien is op de beelden (de grote zwarte vlek bovenaan centraal in beeld). Het was tevens niet de enige vlek op de zon, ook de andere donkere vlekken zijn zonnevlekken.
- 11 April 2001.
Regio 9393 bevindt zich nog steeds op Carrington lengtegraad 154 en breedtegraad 17 noord, de regio bleef groeien wanneer het roteerde naar de farside van de zon. U ziet deze centraal in beeld als de oranje vlek. Op de farside is het namelijk zo dat deze niet zwart zullen uitslaan maar eerder bij grote vlekken naar het rode-oranje toe.
- 24 April 2001.
Regio 9393 bevindt zich nog steeds op Carrington lengtegraad 154 en breedtegraad 17 noord. De regio keerde terug op de aardzijde eind april en was nog steeds te zien als een enorme vlek, terug centraal in beeld.
Sander

Vancanneyt Sander

Oprichter & beheerder van Spacepage & Poollicht.beSterrenkunde en ruimteweer redacteur.

Dit gebeurde vandaag in 1999

Het gebeurde toen

Twee kleine sondes maken zich los van de Amerikaanse ruimtesonde Deep Space 2 en begeven zich naar het Marsoppervlak. Helaas verloor men tijdens de afdaling naar het Marsoppervlak alle communicatie met de twee sondes. De probes wogen in totaal slechts 3,6 kg en waren bedoeld om als eerste ruimtetuigen ooit onder de oppervlakte van een andere planeet door te dringen. Het onderste deel zou zich 0,6 meter diep in de Marsbodem penetreren en het bovenste deel zou op het oppervlak blijven om data door te sturen naar de Mars Global Surveyor. Foto: NASA

Ontdek meer gebeurtenissen

Redacteurs gezocht

Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!

Wordt medewerker

Steun Spacepage

Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.

100%

Sociale netwerken