Bijzon
Foto: Jan Allerd de Boer

Dunne, hoge bewolking zoals cirrus en cirrostratus bevat vaak ijskristallen. Sommige van deze kristallen zijn horizontaal georiënteerd, andere zijn verticaal georiënteerd. Het zijn de horizontaal georiënteerde ijskristallen die zogenaamde 'bijzonnen' veroorzaken. In deze ijskristallen dringt zonlicht binnen en wanneer dit zonlicht binnendringt, wordt de zonnestraal van richting verandert.

De afbuiging van deze zonnestraal wordt veroorzaakt doordat ijs een dichter medium (geluid is het medium van lucht) bevat dan lucht, en daardoor de zonnestraal afbuigt. Hierdoor verschijnen er geleidelijk aan weerszijden van de zon, één of twee gekleurde vlekken met de kleuren van de regenboog waarbij het rode gedeelte naar de zon is gericht en het blauwe gedeelte naar de andere kant is gericht.

Bijzon

Ook belangrijk bij dit verschijnsel is de zonshoogte. Bij een lage zon zal de bijzon op ongeveer 22° van de zon verwijdert staan, waardoor deze de halo gedeeltelijk overdekt als er een halo te zien is. Bij een hoge zonnestand kleiner dan 45° zal de bijzon verder van de zon verwijdert staan. Dit heeft te maken met de hoek waarmee zonlicht invalt op het ijskristalletje. Bij een hoge zonnestand zal het zonlicht immers schuiner op de ijskristallen van de cirrus en cirrostratus invallen. Wanneer de zon zich aan de hemel hoger dan 45 booggraden bevindt, zal er geen bijzon of parhelium zichtbaar zijn. Ook rond de maan kan dit verschijnsel ontstaan, alleen zijn dergelijke bijmanen of parselenae veel zeldzamer dan gewone bijzonnen.

Joeri De Ro

Joeri De Ro

Medewerker van Spacepage en Poollicht.be.Redacteur sterrenkunde, hemelverschijnselen en ruimteweer

Dit gebeurde vandaag in 1807

Het gebeurde toen

De Duitse astronoom Heinrich Wilhelm Matthias Olbers ontdekt de planetoïde 4 Vesta. Dit is de op twee na grootste planetoïde in de hoofdring tussen de banen van de planeten Mars en Jupiter en is tussen de 468 en 530 kilometer in diameter. Haar grootte en haar ongewoon heldere oppervlak maken van Vesta ook de helderste planetoïde. De vorm van Vesta is ongeveer bolvorming en het oppervlak en het oppervlak wordt gekenmerkt door een enorme krater met een diameter van 460 kilometer op de zuidpool. Foto: NASA

Ontdek meer gebeurtenissen

Redacteurs gezocht

Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!

Wordt medewerker

Steun Spacepage

Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.

23%

Sociale netwerken